Βουβωνοκήλη

Η βουβωνοκήλη είναι ο συχνότερος τύπος κήλης. Παρουσιάζεται ως διόγκωση στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, στο δεξιό ή αριστερό κατώτερο μέρος της κοιλιάς και οφείλεται στην πρόπτωση του περιεχομένου της κοιλιάς (έντερο, λίπος, περιτόναιο) διαμέσου του βουβωνικού πόρου. Ο βουβωνικός πόρος είναι ένα «κανάλι» το οποίο διέρχεται από τους μυς της κοιλιάς και χρησιμεύει στη δίοδο αγγείων, νεύρων, λεμφαγγείων καθώς και του σπερματικού πόρου στον άντρα και του στρογγύλου συνδέσμου της μήτρας στη γυναίκα.

Πώς δημιουργείται η βουβωνοκήλη;

Εμφανίζεται κυρίως σε περιοχές όπου το κοιλιακό τοίχωμα έχει μικρή αντοχή στην αυξημένη πίεση. Τα αίτια εμφάνισης της βουβωνοκήλης ωστόσο ποικίλουν.
Σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται η αύξηση της πίεσης στην περιοχή της κοιλιάς λόγω:

  • Παχυσαρκίας
  • Απότομης απώλειας βάρους
  • Χρόνιας βρογχίτιδας
  • Δυσκοιλιότητας
  • Έντονης χειρωνακτικής εργασίας.
  • Το κάπνισμα αποτελεί επίσης μεγάλο παράγοντα, καθώς φθείρει τους ιστούς και τους κάνει πιο αδύναμους.
  • Η ηλικία, παίζει μεγάλο ρόλο, αφού βουβωνοκήλη εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες.
  • Η έλλειψη φυσικής ασκήσης και η παρατεταμένη κατάκλιση είναι επίσης ένοχες για την εμφάνιση βουβωνοκήλης
  • εγκυμοσύνη

Ποια είναι τα συμπτώματα της βουβωνοκήλης;

Το πρώτο σύμπτωμα των ασθενών είναι συνήθως η διόγκωση της βουβωνικής χώρας, η οποία μπορεί να γίνεται πιο εμφανής με το βήχα, την έγερση από την ύπτια θέση και την όρθια στάση. Η διόγκωση μπορεί να εξαφανίζεται όταν ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση. Συνήθως συνυπάρχει μια ήπια ενόχληση στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, η οποία μπορεί να είναι εντονότερη σε καταστάσεις αύξησης της ενδοκοιλιακής πίεσης.

Tι είδους κήλη έχω;

Απλή ή ανατασσόμενη κήλη έχουμε όταν το περιεχόμενο της κήλης, αυτόματα ή μετά από κατάλληλους χειρισμούς, ανατάσσεται και επανέρχεται εντός της κοιλιάς, στην φυσική του θέση. Σε αυτή την περίπτωση η κήλη μπορεί να είναι ασυμπτωματική και να αποτελεί μόνο αισθητικό πρόβλημα με την προπέτεια της ή να προκαλεί αίσθημα βάρους ή τραβήγματος

Μη ανατασσόμενη κήλη έχουμε όταν το περιεχόμενο της προβάλει μονίμως και παρά τους όποιους χειρισμούς δεν επανέρχεται στη κοιλιά. Συνήθως πρόκειται για μεγάλες σε μέγεθος κήλες ή/και χρόνιες. Δημιουργούν κολικούς και μόνιμη δυσφορία. Μπορεί να δημιουργήσουν απειλητική για τη ζωή κατάσταση και χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης.

Αποφραγμένη κήλη έχουμε όταν το περιεχόμενο είναι έντερο το οποίο έχει αποφραχθεί. Δημιουργείται πλέον έντονη συμπτωματολογία με άλγος και προπέτεια ευαίσθητη στη ψηλάφηση. Δημιουργείται γρήγορα ειλεός, μια κατάσταση πολύ απειλητική για τη ζωή.

Περισφυγμένη κήλη έχουμε όταν σε μια μη ανατασσόμενη κήλη παρεμποδίζεται η αιμάτωση του προπίπτοντος σπλάγχνου με προοδευτική ισχαιμία και νέκρωση. Πρόκειται για άκρως επείγουσα κατάσταση, αφού μετά από 5-8 ώρες επέρχεται γάγγραινα και περιτονίτιδα.

Η βουβωνοκήλη μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές;

Η βουβωνοκήλη δεν αποτελεί επείγον περιστατικό. Εάν όμως μια κήλη δεν μπορεί να αναταχθεί, δηλαδή το περιεχόμενό της παγιδευτεί γύρω από το στόμιό της, τότε απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση. Τα συμπτώματα στην περίπτωση αυτή είναι έντονος πόνος στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, ερυθρότητα και έντονη διόγκωση και σκληρία της περιοχής. Στην περίπτωση αυτή το περιεχόμενο της κήλης θα πρέπει να αναταχθεί μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει με χειρισμούς, απαιτείται χειρουργική παρέμβαση.

Στην περίπτωση που το περιεχόμενο της κήλης είναι το έντερο τότε αυτό μπορεί να περισφιχθεί, με αποτέλεσμα μείωση της αιματικής παροχής του, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε στραγγαλισμό και νέκρωση του εντέρου. Στην περίπτωση της περισφιγμένης βουβωνοκήλης απαιτείται άμεση χειρουργική παρέμβαση.

Πότε πρέπει να χειρουργηθεί ένας ασθενής με βουβωνοκήλη;

Από τη στιγμή που θα τεθεί η διάγνωση της βουβωνοκήλης, η μόνη θεραπεία είναι η χειρουργική αποκατάσταση. Όμως, η παρουσία της βουβωνοκήλης χωρίς επιπλοκές δεν αποτελεί από μόνη της επείγον περιστατικό και o ασθενής μπορεί να προγραμματίσει το χειρουργείο ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής του. Θα πρέπει όμως να ενημερωθεί για το ενδεχόμενο της περίσφιξης και την πιθανότητα να οδηγηθεί επειγόντως στο χειρουργείο. Ασθενείς οι οποίοι έχουν προβλήματα υγείας (σακχαρώδης διαβήτης, καρδιολογικά προβλήματα, λήψη αντιπηκτικών) καλό είναι να χειρουργούνται προγραμματισμένα, με σκοπό την αποφυγή δυσάρεστων συμβαμάτων στην περίπτωση που κριθεί απαραίτητη η επείγουσα χειρουργική παρέμβαση.

Πώς γίνεται η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης;

Στη βιβλιογραφία έχουν περιγραφεί πάρα πολλές μέθοδοι για την χειρουργική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης. Αυτή η οποία συνήθως χρησιμοποιείται σήμερα είναι η πλαστική αποκατάσταση με χρήση πλέγματος. Σκοπός της χρήσης του πλέγματος είναι η “ενίσχυση” του ευένδοτου σημείου του κοιλιακού τοιχώματος με τελικό στόχο την αποφυγή της υποτροπής.

Η τοποθέτηση του πλέγματος μπορεί να γίνει είτε ανοιχτά, δηλαδή με μια μικρή τομή στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, είτε λαπαροσκοπικά, δηλαδή με τρεις μικρές οπές και τη χρήση κάμερας. Γενικά, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης δεν έχει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα σε σχέση με την ανοιχτή αποκατάσταση. Και αυτό γιατί με την ανοιχτή μέθοδο, με μια μικρή τομή, επιτυγχάνεται ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο. Ενώ όλοι οι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε ανοιχτή αποκατάσταση, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση αντενδείκνυται σε ασθενείς με επιπλοκές από τη βουβωνοκήλη (μη ανατασσόμενη ή περισφιγμένη βουβωνοκήλη), όπως επίσης και σε ασθενείς οι οποίοι δεν είναι σε θέση να λάβουν γενική αναισθησία. Αντίθετα, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση έχει ένδειξη σε περιπτώσεις αμφοτερόπλευρης βουβωνοκήλης (δηλαδή δεξιά και αριστερά), καθώς και σε υποτροπιάζουσα κήλη η οποία είχε αποκατασταθεί με την ανοιχτή μέθοδο.

Close Menu